TÜRKİYE’DE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞUNUN GÖRÜLME SIKLIĞI VE GENETİK ETKENLER


Hiperaktivite bozukluğu, çocukluk çağında en sık görülen nöropsikolojik bozukluklardan biridir ve dünya çapında yaygınlığı %8 ile 12 arasında değişmektedir. Ülkemizde hiperaktivite bozukluğu yaygınlığı toplum görülme oranı %8.6 ile %8.1; klinik alanda görülme oranı ise %8.6 ile %29.4 arasında bildirilmiştir. Şimdiye kadar yapılmış olan çalışmalarda; tek bir ebeveynde hiperaktivite bozukluğu tanısı varsa çocuklarda görülme oranı %20-54 olarak saptanmıştır. Dolayısıyla ebeveynlerdeki hiperaktivite bozukluğunun çocuklarda hiperaktivite bozukluğu görülme riskini yaklaşık sekiz kat artırmakta ve ailesel geçişin varlığını göstermektedir. Hiperaktivite bozukluğu tanısı olan kişilerin yakın akrabalarında hiperaktivite bozukluğu görülme oranı %10 ile 35 arasında değişmektedir. Çocuklukta tanı konan hiperaktivite bozukluğunun belirtileri ergenlikte %50-80, yetişkinlikte ise %30-50 oranında devam etmektedir. Hiperaktivite bozukluğu olan çocukların anne babalarında benzer belirtilerin görülme oranı hiperaktivite bozukluğu olmayan çocuklara oranla 2-8 kat fazladır. Hiperaktivite bozukluğu olan çocukların kardeşlerinde hiperaktivite bozukluğu olmayan çocukların kardeşlerine oranla 2-3 kat daha fazla hiperaktivite bozukluğu vardır. İkiz çalışmalarında hiperaktivite bozukluğu görülme oranı yaklaşık olarak; tek yumurta ikizlerinde %80-90, çift yumurta ikizlerinde %30 olarak bulunmuştur.
Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunun Genetik Boyutu: Gizem Melissa Akgün , A. Evren Tufan , Nihal Yurteri , Ayten Erdoğan. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry 2011; 3(1):15-48