Çocuklarda aşırı hareketlilik şeklinde açığa çıkan, dürtüsel bir bozukluktur. Hiperaktivitesi olan çocuklar, olumsuz olarak addedilen davranışları kasten ya da bilerek yapmazlar. Hiperaktivite bozukluğu, dürtülerin kontrol edilmesinde yaşanan güçlükten ileri gelir. Hiperaktivite bozukluğu olan çocuklar, çabuk sıkılma, sabit duramama, kurallara uymama, söz kesme, saldırganlık gibi davranışlarıyla özel hayatlarında ve sosyal hayatlarında çeşitli problemler yaşayabilirler. Sürekli eleştirilerin hedefi olabilir, muhtemel dikkat sorunlarıyla derslerden geri kalabilirler. Yaşıtlarından geri kalan çocukların özgüveni zarar görür ve diğer olumsuzluklarla birlikte yetersizlik hissedebilirler. Bu tür olumsuzlukların yaşanmaması için mutlaka önlem alınmalıdır. Tedavi için öncelikle klinik tanı konulması gerekmektedir. Hiperaktivite bozukluğu tanısı koyabilmek için çocuğun diğer ortamlarda nasıl davrandığı da değerlendirilmelidir. Bu nedenle, anne-baba ile birlikte çocuğun eğitimine katkıda bulunan (öğretmen, bakıcı gibi) diğer kişilerin de gözlemleri değerlendirilmelidir. Çocuk ruh sağlığı uzmanları, bu verileri bir arada değerlendirmek için çeşitli testler ve ölçekler kullanırlar. Hiperaktivite bozukluğu tedavisinde en sık tercih edilen yöntem, ilaçlı ve ilaçsız tedavilerin bir arada kullanıldığı kombine yöntemlerdir.