Okul öncesi dönemde olan çocuklara tanı koymak oldukça zordur. Bunun nedeni bu yaşlardaki çocuklarının genelde hareketli olması ve öz denetimlerinin yetersiz olmasıdır. DEHB tanısı koymakta aceleci davranmamak gerekir. Bu süreçte düzenli takiplerle çocuklarının okula başlama yaşına kadar izlenmesi sağlıklı olacaktır. DEHB olan çocuklar bebekliklerinde de huzursuz, hareketli, az uyuyan ya da beslenme problemi yaşayan çocuklar olabilir. Bu çocuklar genel olarak kontrol edilemez ve uzun süre oyun faaliyetlerini sürdüremezler. Çabuk sıkılan, çok soru soran ancak sorunun cevabını beklemekte zorluk çeken, yorulmak nedir bilmeyen, kıpır kıpır olan çocuklardır. DEHB okul öncesi dönemde ortaya çıkar. Tanı koyma ve tedaviye başlama okul yıllarına denk gelir. DEHB tanı koyma sürecinde çocuğa öncelikle ailenin destek olması gerekir. Çocuğa ilişkin ne kadar davranış örneklemine ulaşırlarsa tanı koyma süreci o kadar rahat olacaktır. İlköğretimin başlangıç yılları aile ve öğretmen açısından tanı koymada büyük öneme sahiptir. Çünkü zihinsel uğraş gerektiren ve kuralların olduğu yıllardır. En önemlisi ise bu yıllar çocuklar için oldukça zorlu geçer. Öğretmenlerden ve rehberlik servisinden bilgi alınırken bu çocukların ödev yapmayı sevmediği görülür. Çocukların dikkatleri kolayca dağılabilir, sıralarında oturamaz, ayağa kalkma gereksinimi duyarlar. Ders esnasında sık sık konuşur veya dersten başka şeyleri odak noktalarına alırlar. Dağınık ve düzensizdirler, el yazıları ve defterlerinin düzeni bozuktur. Düşünmeden hareketle arkadaşlarına zarar verebilirler. Fakat bu genel olarak aşırı hareketli olmalarından kaynaklanır. Sınavlarda dikkatsiz oldukları için hatalar yaparlar, sabırsızlıkları nedeniyle de çabuk ve yanlış okuyarak bildikleri soruları bile yanlış yanıtlayabilirler. Zeka seviyeleri normal olsa bile tüm bu sebeplerden dolayı sınıfın gerisinde kalabilirler. Okul performans düzeyleri her zaman eşit gitmez. Aynı dersten bazen düşük bazen de yüksek notlar alabilirler. DEHB tanısı koyarken öğretmenlerden bilgi almak bu açıdan oldukça önemlidir.
Kaynakça : Kanay, A. (2006). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan 9-13 Yaş Grubu İlköğretim Öğrencilerinin Uyumsal Davranışları, Benlik Kavramı ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişkiler